Dzięki patronatowi Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Świnickiej, które w ramach projektu „Inicjatywy lokalne w Gminnym Ośrodku Kultury Świnice Warckie” opracowało projekt odpowiadający na istotne potrzeby młodych ludzi, czterdziestoosobowa grupa gimnazjalistów wyruszyła do miasta wojewódzkiego, aby uczestniczyć w teatralnych zajęciach edukacyjnych prowadzonych przez... Teatr Wielki w Łodzi.  To przedsięwzięcie opatrzone zostało tytułem „Teatralne cogito sposobem na nudę”, a realizacja jednego z działań, stała się niezwykłą lekcją o tajemnicach aktorskiego kostiumu, gry, sceny, narodzin scenografii i magii efektów specjalnych. W ramach wizyty w teatrze uczniowie wzięli udział w dwóch formach zajęć:

1. Po kulisach Teatru Wielkiego w Łodzi – była to wędrówka po niedostępnych dla widzów zakamarkach, wizyta za teatralnymi kulisami, która stała się niezapomnianą przygodą dla każdego, kto brał w niej udział. Magia teatru operowego jest wyjątkowa, gdyż składa się z syntezy sztuk, czyli połączenia słowa, muzyki, plastyki, ruchu, gestu oraz gry aktorskiej. W świecie kulis jest wiele ścieżek, które mieli szansę odkryć gimnazjaliści. Program zwiedzania Teatru uwzględniał pobyt w największej garderobie - magazynie kostiumów, pracowniach np.: malarskiej, krawieckiej perukarskiej, szewskiej. Ponadto udział w zwiedzaniu kulis stał się niepowtarzalną okazją, by uczniowie mogli stanąć na jednej z największych scen operowych w kraju i na świecie oraz poczuć dreszcz emocji, którego na co dzień doświadczają nawet najwięksi  artyści.

 2. Magiczne moce sceny–uczniowie przekonali się, że wystawiony na scenę spektakl jest efektem działań bardzo wielu osób i maszyn. Warsztaty stały się spotkaniem poświęconym m.in. ludziom, którzy ową magię Teatru tworzą. Scena Teatru Wielkiego w Łodzi wraz z zapleczem jest jedną z największych na świecie. Oprócz pracowników Teatru, niewiele jest takich osób, które mają okazję przekonać się, jakie cuda można osiągnąć, umiejętnie sterując odpowiednimi mechanizmami, jak sprawić, by spektakl operowy czy baletowy budził podziw, zachwyt i zaskakiwał. Uczestnicy projektu mogli zaobserwować funkcjonowanie sztankietów, mostów oświetleniowych, zapadni, wózków scenicznych. Maszyny rozsnuwały dymy i mgły, a kolorowe światła zmieniały się niczym w kalejdoskopie.

Gimnazjaliści wzięli udział w spektaklu, kolejnej edycji Magicznych mocy sceny, której  gośćmi byli przedstawiciele pracowni stolarskiej, ślusarskiej, malarskiej i modelatorskiej. Spotkanie nadano tytuł „Czarodzieje, czarodzieje…”, bo ci ludzie potrafią dokonać rzeczy naprawdę niezwykłych. Odbył się również pokaz działania maszynerii teatralnej dużej sceny. Obserwowali narodziny wiatru, deszczu, burzy i podziwiali grę świateł... słuchali szumu wody, śpiewu ptaków i patrzyli, jak na ich oczach zmieniają się epoki, pory roku i doby. Wszyscy mogli stanąć na scenie, dotknąć kurtyny i... obudzić uśpioną tęsknotę za niezwykłą teatralną przygodą. Najważniejsze, że program wyjazdu wywarł ogromne i to pozytywne wrażenie na wymagających gimnazjalistach. Doskonałym podsumowaniem teatralnej przygody są słowa dwóch gimnazjalistek-Sandry i Justyny, które umieściły w zakończeniu swojego sprawozdania z wyprawy: „Niestety, wszystko, co piękne i przyjemne szybko się kończy. Tę wycieczkę zaliczamy do wyjątkowo udanych i mamy ogromną nadzieję, że wrócimy, jak najprędzej do tego pięknego miejsca”. Podobne stwierdzenia padały podczas rozmów nt wyjazdu. „Czy uda nam się jeszcze wrócić do tej krainy magii i światła?”-pytała Monika, a obecni gimnazjaliści ochoczo potwierdzali, kiwając głowami. Słowa wdzięczności i podziękowania kierujemy do wszystkich, którzy wsparli inicjatywę i pomogli w „otwieraniu” gimnazjalnego świata.

Wszelkie koszty (przejazd oraz koszt dwóch biletów wstępu na obie obie formy zajęć) pokryte zostały z budżetu Projektu.  Warsztaty teatralne uczniów wpisują się w podstawę kształcenia ogólnego gimnazjum, są niezbędnym elementem edukacji humanistycznej.

Opiekunowie: wychowawcy klas trzecich - Anna Choińska, Danuta Ławniczak oraz nauczycielki języka polskiego - Lidia Chmielecka, Zofia Czubińska